Geçmişte Kalan, Sevilen İnsanla Bağları Koparmak

Her ilişkide başlangıç, ilişki süreci ve bitiş gerçekleştiğinde yaşanan dinamikler birbirinden farklıdır. Bazen hayatımıza alıp sonlandırdığımız insanların hayatımızdan çıkışı, bizim için büyük bir rahatlama yaratır. Bazen ise üzerinden yıllar geçse, ilişki sonlansa da aradaki bağı koparamayız. Anılar, yerler, insanlar o insanı bize hatırlatır. Birlikte geçirilen keyifli bir vakit, içe işleyen bir söz, farklı bir tanışma, yaşanan ilişkilerden farklı bir deneyim, o ilişkiye, insana diğer ilişkilerimizden farklı bir aidiyet hissetmek, o insanla içsel bağımızı devam ettirir. Yeni bir insana karşı aynı hisleri besleyememek, aynı heyecanı duyamamak, aynı bağı, güveni kuramamak, suçluluk hissi, sık sık o insanla ilgili düşüncelere dönüş, fiziki olarak yanımızda olmasa da manevi olarak o insandan ayrılamamak...

Ayrılık süreçlerinin daha yumuşak, çatışmalar yaşansa da her iki insanı da yıpratacak denli çatışmaların olmadığı, güzel anların kötü olarak nitelendirilebilecek anlara baskın geldiği, hayat görüşü, yaşam tarzı, bakış açısı farklılığı, uyumsuzluk gibi sebeplerle biten ilişkilerde; kimi zaman çatışmalar kuvvetli olsa da uzun süreli, hem bedenen hem de ruhen alışılmış ilişkilerde; kimi zaman da adı konulmuş bir birliktelik yaşanmasa da ilişki dinamiklerinin kuvvetli olduğu ilişkilerde aradaki bağı devam ettirmek mümkündür. Bazen ise ilişkideki yaşantıların, ayrılık sebebinin ve sürecinin, özellikle kötü deneyimlerin sindirilememiş olması, o insana karşı yaşanan hayal kırıklığının devam etmesi, hem iyi anların hatırlanıp özlem duyulmasına hem de kötü anların hatırlanıp öfke duyulmasına sebep olarak, bağı devam ettirir. 

İlişki sonlanmış olsa da bir insanın var olduğunu unutmak mümkün değildir. Yalnızca ismi ile de olsa o insanın hayatımızın bir döneminde var olmuş olduğunu biliriz. Ancak devam eden yaşantımıza hiçbir etkisi olmayabilir. Hayatımızdaki etkisi önceki ilişkilere göre kuvvetli olan insanı anımsar, onu yaşatırız. Bu o insanın içsel olarak bize ne hissettirdiği, bizde ne anlam taşıdığı ile ilgilidir. Belki aslında hep var olmasını istediğimiz, imgelediğimiz insana yakın olan insandır, belki de bir daha böyle sevememe veya bağ kuramama kaygısından doğan bir histir. Ya da ilişki farklı şekillerde yaşansa, her iki insan da birbirine, ilişkinin bitmesine sebep olan davranışlardan farklı şekilde davransa, ilişkinin aslında devam edebilir olduğuna dair bir düşüncedir. O insana dair hissedilen, bağı devam ettiren sebep ne ise onu bulup çıkarmak gerekir. O insanı unutmak mümkün olmasa da, bağı koparmak mümkündür. Hayatımızdaki varlığını yok saymadan, etkisini yok etmek mümkündür. Ancak bazı aşamaları sağlıklı şekilde atlatmak gerekir.

Her zaman, yeri her geldiğinde seanslarımda, yazılarımda, gündelik yaşantımda belirtirim. Yaşanması gereken bir acı varsa, yaşanmalıdır. Yok sayılmadan, acının bize olan etkisi görmezden gelinmeden, o acıyı yaşamaya zaman ayırılmalıdır. Bağ koparmanın da en temelinde, ayrılığın veya o insanla yaşadığımız süreçlerin bitişinin bizde yarattığı üzüntüyü, kederi, öfkeyi yaşamak ve bununla yüzleşmek vardır. İçe dönüp ne hissedildiğinin farkında olmak, bitişin yarattığı duygularla yüzleşmek, kendimizi dinlemek ve kendimizle konuşmak gerekir. Ne hissediyorum, o insanın artık hayatımda var olmayacak olması bende nasıl bir etki yaratıyor, hayatımda neler değişti, bu bitiş nasıl bir ben yarattı. Yüzleşme hem bitiş sürecinin kabulünü hem de kendi kendimizin farkında olmayı ve ona göre hareket etmeyi sağlar. Ne yaşadığımızı bilmeden nasıl davranacağımızı da bilemeyiz. O insanın ve ayrılığın etkisi hala devam etse de, bittiğine dair kabul gerçeklemiş olur. 

Özür dileyin. İnsanlar genellikle ilişkinin bitiş sürecinden kendilerini sorumlu tutmazlar. Belki de hiç sorumlu değillerdir. Bitiş sebebi, karşı tarafa aittir. Ancak ilişki, iki taraflı yaşanır. Ve bitiminde özlem duyulan, sevgisi, varlığı, bağı devam eden ilişkilerin ayrılığında sorumluluk iki tarafa aittir. Bu nedenle kendi içinizde, birlikte olduğunuz süreci gerçekçi olarak değerlendirin. O insana karşı nasıldınız, ilişkide nasıl bir partnerdiniz, ilişkinin problem yaşanan süreçlerinde siz nasıl davrandınız, ayrılık çanları çalarken bunun için ne yaptınız? İlişkinin devamı ve o insan için yapabileceğiniz ancak yapmadığınız her şey adına o insandan kendi içinizde özür dileyin. Bu, ilişkinin ve ilişkinin bitiminin sorumluluğunu almaktır. Yapılan hataların fark edilmesini ve kibrin azalmasını sağlar. Ve daha sonraki ilişkilerde nasıl ilerlenmesi ve nasıl ilerlenmemesi ile ilgili yol gösterir.

Affedin. Affetmek, hem kendimizi hem de karşı taraf ile olan bağı özgür bırakmamızı sağlar. İlişki yaşadığınız insanı yaptıklarından ve sizin için yapmadıklarından dolayı kendi içinizde affedin. Çünkü artık yapılan ve yapılmayanlar için kendi içinizde o insanla kavga etmenin bir anlamı yoktur. Neden yaptı veya neden yapmadı kısmını o insanın vicdanına bırakıp, onu affedin.

Ve bu ilişkiyi, ilişki, ayrılık ve ayrılık sonrası kendi süreciniz olarak alın heybenize koyun. İlişkinin artı ve eksileriyle, size 'yalnızca' yol gösterici olarak var olmasına izin verin.